Film animowany Ojezu jest zarówno obrazem świata zauważonego, jak i wykreowanego przez autorkę. Rzeczywistość przedstawiona w filmie jest mocno naznaczona bezwładem, chaosem. Bohaterów animacji cechuje brak chęci do podejmowania jakichkolwiek działań, są bierni i obojętni, niezdolni do kreowania własnej rzeczywistości. Autorka przedstawia świat, który gubi swoje pierwotne kształty, traci swoją tożsamość. Wszystko to łączy tytułowe stęknięcie, czyli „o, Jezu”, będące zarówno grymasem, westchnieniem jak i cichym szeptem rozpaczy nad własną niemocą.