Młoda dziewczyna emigruje. Funkcjonowanie w obcym środowisku powoli przekształca się w rutynę, a ona sama - we współczesnego Frankensteina. Nowe podejście i wypracowane zachowania przestają pasować do starych nawyków i odziedziczonych od bliskich stereotypów. Będąc zlepkiem kończyn swoich rodziców i “nowej” siebie spotyka się z obojętnością otoczenia lub milczącą obserwacją osób znajdujących się w podobnej sytuacji. Po czasie bohaterka postanawia wrócić do domu, żeby odzyskać utracone poczucie bezpieczeństwa. Pierwsze spotkanie z rodziną staje się punktem zwrotnym w kształtowaniu się jej tożsamości i odkrywa proces, który przechodzi większość współczesnych emigrantów.